QIRIMTATAR VİKİPEDİYASINIÑ MALÜMATI
â işaretiniñ yerine a arfi ya da ya birikmesini yazmaq mümkün degil.
Doğru
Yañlış
selâ m
sela m, selya m
kâ ğıt
ka ğıt, kya ğıt
ilâ c
ila c, ilya c
c (kiril elifbesinde дж ) arfiniñ yerine dj birikmesini yazmaq mümkün degil.
Doğru
Yañlış
c an
dj an
olac aq
oladj aq
ilâc
ilâdj
h arfi tek [x] sesini (eski arap elifbemizde خ ) ifade ete. Şunıñ içün “oqulmağan h” (arap elifbesinde ح ve ﻩ ) yazılmaz.
Doğru
Yañlış
er
her
uquq
huquq
areket
hareket
şeer
şeher
eali
ehali
paalı
pahalı
qave
qahve
saba
sabah
Doğru
Yañlış
cumh uriyet
cumuriyet
ilh am
ilam
levh a
leva
mah sul
masul
ruh
ru
sulh
sul
Türk tiliniñ imlâsından farqlı olaraq arap tilinden keçme sıfatfiiller ald yalğaması olğan ötreli mim niñ ötresi (u,ü) tañlay çekimine tabiy tutulır, şöyleki:
ekinci sozuq sesi qalın (a, ı, o, u) ise mu- yazılır,
ekinci sozuq sesi ince (e, i, ö, ü) ise mü- yazılır.
Doğru
Yañlış
mu barek
mü barek
mu dafaa
mü dafaa
mu nasebet
mü nasebet
mu staqil
mü staqil
mü cize
mu cize
mü sibet
mu sibet
mü teber
mu teber
mü thiş
mu thiş
Kiril imlâsımızdan farqlı olaraq sözniñ başında ya da б , г , к , м , п , ш , дж ariflerinden soñ ince (yani yımşaq) ecalar ögünde ö ve ü yazmaqtır.
Doğru
Yañlış
ö z
o z
bö yle
bo yle
gö l
go l
kö k
ko k
mö gedek
mo gedek
şö yle
şo yle
cö nk
co nk
ü rmet
u rmet
bü tün
bu tün
gü l
gu l
kü lmek
ku lmek
mü mkün
mu mkün
cü mle
cu mle
şü be
şu be
Rus tilinden alınma sözler ve daa bir qaç söz.
Doğru
Yañlış
ko missiya
kö missiya
ku lminatsiya
kü lminatsiya
Soñunda c bulunğan Arapça-Farsça sözler Türk tilinden farqlı olaraq ç ile yazılmazlar.
Doğru
Yañlış
tac
taç
turunc
turunç
ilâc
ilâç
Soñunda d tutuğı bulunğan Arapça-Farsça sözlerde d yerine t yazıla. Bu çeşit sözlernıñ çoqları sozuq ile b aşlanğan eklenti alganlarında yañıdan t > d dönüşimi körüle.
Doğru
Yañlış
maqsat
maqsad
azat
azad
Aqmescit
Aqmescid
maqsad ı
maqsat ı
azad ı
azat ı
Fars tilinden alınma sözler soñundaki nk birikmesi sozuqnen başlanğan eklenti arttırğanda nk > ng dönüşimi olmaz.
Doğru
Yañlış
renk i
reng i
Frenk i
Freng i
Ğarbiy halqlar tillerinden alınma sözler soñunda kelgen v söylevde f kibi eşitilse de aslında olğanı kibi yazılır.
Doğru
Yañlış
aktiv
aktif
kollektiv
kollektif
pozitiv
pozitif
Arapça nisbiy sıfatlarnıñ soñunda kelgen uzun [i:] eski latin ve kiril elifbelerimiz adetine köre –iy şeklinde yazılır. Qırımtatar imlâsında î işareti yoqtır.
Doğru
Yañlış
siyasiy
siyasi , siyasî
milliy
milli , millî
samimiy
samimi , samimî
Dudaq aenki söz başında olğan tek EKİ eca iş köre. Aşağıda yazılğan istisnalarnı esapqa almayıp, söz başından üçünci, dörtünci, beşinci, ... ecalarda tek I ve İ arifleri yazıla.
Doğru
Yañlış
davulcı
davulcu
tütünci
tütüncü
tütünci li k
tütüncülük
doğrulı q
doğruluq
duyğulı
duyğulu
yuqusı z
yuqusuz
rayonı m
rayonum
buyurı ñı z
buyuruñız, buyuruñuz
öldüri ñi z
öldürüñiz, öldürüñüz
telefоnı m
telefоnum
-uv , -üv yalğamaları sözniñ er bir ecasında tek u , ü ariflerinen yazıla. Meselâ: tüşünüv , tüşündirüv , oqutuv nıñ , toplaşuv , ayıruv , becerüv im .
qoşma sözlerdeki tamırlarnıñ er biri bu qaidege ayrı-ayrı tabi olur. Meselâ: açközlü k (aç + közlük), yalıboylu (yalı + boylu); yalıboylu sı .
arapçadan alınma sözler bu qaidege tabi degil. Meselâ: teşekkü r , teessü f , tebessü m .
-nıñ , -niñ
-nı , -ni
-ım , -im (MENİM degil de, MEN manasında)
-mız , -miz (BİZİM degil de, BİZ manasında)
-sıñ , -siñ
-dır , -dir , -tır , -tir
-dı , -di , -tı , -ti
-ıp , -ip
-çıq , -çik
-mı , -mi
Doğru
Yañlış
onı ñ
onu ñ
köyni ñ
köynü ñ
bunı
bunu
közni
köznü
men dostı m
men dostu m
men üri m
men ürü m
biz dostmı z
biz dostmu z
biz ürmi z
biz ürmü z
sen dоstsı ñ
sen dоstsu ñ
sen ürsi ñ
sen ürsü ñ
oldı m
oldu m
kördi k
kördü k
uçtı
uçtu
tüşti ñ
tüştü ñ
toydı r
toydu r
yоqtı r
yоqtu r
sözdi r
sözdü r
tüşti r
tüştü r
оlı p
оlu p
köri p
körü p
buzçı q
buzçu q
gölçi k
gölçü k
çoqmı ?
çoqmu ?
gölmi ?
gölmü ?
Başqa affikslerde ve sözniñ tamırında ekinci ecada U, Ü yazıla:[ kodunı deñiştir ]
Doğru
Yañlış
dоğru
dоğrı
çükü ndir
çüki ndir
yolcu
yolcı
topçu
topçı
dostlu q
dostlı q
çöplü k
çöpli k
pullu
pullı
köylü
köyli
unsu z
unsı z
yüzsü z
yüzsi z
оnu ncı
оnı ncı , оnu ncu
üçü nci
üçi nci , üçü ncü
menim dostu m
menim dostı m
bizim dostu mı z
bizim dostı mı z, bizim dostu mu z
közü ñ
közi ñ
közü ñi z
közi ñi z, közü ñü z
yolu
yolı
özü
özi
olu ñı z
olı ñı z, olu ñu z
bölü ñi z
böli ñi z, bölü ñü z
dоğu lmaq
dоğı lmaq
bölü nmek
böli nmek
yоrğu n
yоrğı n
özgü n
özgi n
olsu n
olsı n
külsü n
külsi n
Er vaqıt deyerlık -r, -ar/-ır, -er/-ir yalğamaları qoşuluvınen yapıla, bir ecalı tamır-negizlerde sozuq ses dudaqlanğan olsa da. Meselâ: uçar, körer, öler.
Türk imlâsından farqlı olaraq -mı, -mi affiksi sözlernen qoşıp yazmaqtır.
Doğru
Yañlış
barmı?
bar mı?
bilesiñmi?
bilesiñ mi?
añladıñmı?
añladıñ mı?
ocadırmı?
ocadır mı?, oca mıdır?
Doğru
Yañlış
Dar ül-İ slâm
Dar ul-İ slâm, Dar-ül-İ slâm, Dar ü'l-İ slâm, Darül-İ slâm
Dar üs-S elâm
Dar us-S elâm, Dar-üs-S elâm, Dar ü's-S elâm, Darüs-S elâm, Dar ül-S elâm
Doğru
Yañlış
noqta-i n azar
noqtai n azar, noqtai-n azar, noqta-i-n azar
Deşt-i Q ıpçaq
Deşti Q ıpçaq, Deşti-Q ıpçaq, Deşt-i-Q ıpçaq
Quran-ı K erim
Quranı K erim, Quranı-K erim, Quran-ı-K erim, Quran-i K erim
Kitab-ı M übin
Kitabı M übin, Kitabı-M übin, Kitab-ı-M übin, Kitap-i M ubin
A. Garkavets "Qırımtatar tili fonetikası, morfologiya ve imlâsınıñ qısqa tasviri."
S.M. Üseinov, V.A. Mireyev, S.Y. Sahaciyev "Qırımtatar tilini ögreniñiz"
A.V. Veliullayeva "Qırımtatar tili grammatikasından cedveler"
А. Меметов, К. Мусаев "Крымтатарский язык"