Tatar tügülmen, degenlerge!

Tatar tügülmen, degenlerge! — qırımtatar ulu şairi Bekir Çoban-zadenıñ yazğan bir şiiri.

Şiir

  Ey siz, oz adından qorqqan tatarlar,
 
  Mashara olmañız,kene satarlar!
  Aytıñız, tatardan qorqmagan kim bar?

  Olurmı,qardaşlar,qorqudan inkar?!
  Oguzman,qıpçaqman degenden kore
  Tatarman! -deseñ olmazmı,törem?

  Bu addan duşmannıñ yuqusı qaça,
  Tatarva dünyaga şan-şuret saça.

  Bu adnen buv kibi gayıp olmazsıñ,
  Bu adsız Vatanga saip olmazsıñ.
  Yoq,bu ad bizlerge lagap degildir,
  Lagap degenlerniñ başın egildir.
  Mesele lagapta ve adda degil,
  Mesele-cigitlik, cesurlikte,
  bil!

  Baş saqlap qaçsañ dubinkalardan,
  Yavnı fırlatmasañ uçurım-cardan,
  Duşman vaqif olsa er bir sırıñdan,-
  Söyle, ne fayda bar boyle Qırımdan?
  Elge taş alıp da atmasañ eger,-
  Ustüñe kene de yun-teri cabın,
  Qobaña bar da,taşlarga abın!...

  Cıngızdan çoq evel biz mında edik,
  Aslında biz mında dogganmız dedik;
  Barsın, uçonıyın biñ mana tapsın,
  Tatardan vazgeçmem,ne yapsa-yapsın!

  Butün milletleriñ menden töregen,
  Asiyañ,Avropañ koz qıpıp yurgen,
  Tamırın-hamırın rus menden algan,

  Qara mazinleriñ Qaramzin olgan.
  Baq sen,kubanlıman,- degen qazaqqa,-
  Epsiniñ qanında tatar taparsıñ,
  Soñ nasıl eter de adıñ satarsıñ?

  Ey, Sen Vatandaşım,terence oylan,
  Şu şanlı adıñnen kureşke şaylan!